Ömrümde bir kaç kez kendi çocuklarım için örgüye heves etmiş olabilirim. Sonraaa unuttum gitti. O yıllar, evvel zaman içinde kaldı çünkü...
Lakin, babanne oldum ya, nasıl hamarat oldum anlatamam. Öyle böyle değil. Neredeyse taşı sıksam suyunu çıkaracam. Örgü örmek deseniz, beeeen! Dikiş dikmek deseniz, beeen!! Ben bile kendimi tanıyamıyorum yani, öyle söyleyeyim:)
İşte yukarıda gördüğünüz sağdaki kazağı örnek aldım, benzerini Ege'ye örmeye çalıştım. Sarılar tığ işi olduğu için, arkadaşım Nuray tığla ördü. Ben de ördüğüm kazağa diktim.
İlk deneme için hiç de fena olmamış ama, öyle değil mi:)
Sevgiyle örülmüş kardeşim eline yüreğine sağlık. .
YanıtlaSilHer ilmiği sevgi, her ilmiği dua Oyacım. Sen de babannesin. Biliyorsun:)
YanıtlaSil