Ekin Mi Tim Mi?

Biri Ekin Ceyhan. Diğeri Tim Burton. İkisinin de hastasıyım:)

Vikipedi, Tim Burton için "Sıra dışı ve tuhaf tarzı ile bilinen Tim Burton'un özellikle stop- motion animasyon tekniği ile çekilen filmlerinde karakterlerinin abartılı olmalarına rağmen insani değerlerini kaybetmemeleri dikkat çekmektedir. Sıra dışı olan  filmlerinde Gotik betimlemeler kullanır." diyor. 

Babannesi, Ekin Ceyhan için, "Henüz okuma ve yazması olmamasına rağmen, oyun oynarken şahane kurmaca roller tasarlar. Sıra dışı  tarzı ile gotik  betimlemeler kullanarak resimlerini yaptığı karakterlerin,  abartılı olmasına rağmen insani değerlerini kaybetmemeleri dikkat çekmektedir." demektedir. Babannesi, Ekin Ceyhan'ın geleceğin çok önemli bir sanatçısı olacağından emin olduğunu sözlerine eklemektedir:)

Ege'nin İlk Dişi Düştü:)

Ege'nin dişi  nazlı nazlı sallanıyordu. Ve dün gece Seda'dan  haber geldi. "Ege'nin dişi düştü." 

Geceydi. Hemen diş perisine mektup yazdım. Ege ile aynı coğrafyada değiliz ama ne gam! Yazdığım mektubu yastığın altına bıraktım.

Sabah bir baktım ki o ne? Diş Perisi hediye bırakmamış mı, hem Ege'ye hem Ekin'e:)

Bu kendi kendime oyunum elbette. Ege ve Ekin taaa Amsterdam'da... Babanne Türkiye'de...

Olsun. Bu fotoğraflar ve yazım dursun Babanne Sarhoşluğu'nda. Şimdi bilmeseler de okurlar büyüdüklerinde. 

İki oyuncak aldım. İhtiyacı olan iki çocuğa verdim. Sadece sevinmek değil sevindirmek de çok mühim. Ege'ye  böyleyken böyle diye anlattım. Sevindi. "İyi yapmışsın babanne" dedi.

Sonra diğer ülkelerde Diş Perisi var mı diye araştırdım.

Mesela Afganistan'da diş fare deliğine koyup,  "Eski dişimi al bana yeni dişimi getir" diye not bırakılırmış.

Amerika'da diş yastığın altına konur, sabah para bulurlarmış.

Endonezya'da dişler omuzdan arkaya atılırmış. Düz atarsan düz, yan atarsan çarpık çıkacağına inanılırmış.

Güney Afrika'da odasındaki terliğin içine bırakılırmış, Sabah para, şekerleme bulunurmuş.

Şili'de dişlerini altın ya da gümüşle kaplatıp, kolye yaparlarmış.

Coğrafyalar değişse bile,  insan davranışlarının müşterekliği büyülüyor beni.  Diş Perisi var mı yok mu düşünmekten ziyade, dişini yastığının altına koyan çocuğun dişinin yerine küçük harçlık, hediye, şekerleme bulması çocuğun hayal gücünü besler diye düşünüyorum.

Ayrıca, çocuğun  anne babası dışında,  birilerinin,  aile büyüklerinin, mesela  benim gibi hayalci bir babannesinin  kendi gelişimini takip ediyor olması çocuğun kendisini iyi hissetireceğini hayal ediyorum.  Hayalle gerçek arası zihin egzersizleri ve kendisini düşünen insanların varlığı çocuğun duygusal gelişimini besleyecektir.

Dilerim Ege'nin dişleri çok düzgün çok sağlam olsun. Sevdikleriyle birlikte , sağlık, sevinç, bereket dolu  uzun ömrü olsun. 

Diş Perisi'ne, Ege'nin babannesinin mektubunu okuyup, hediyeler getirdiğin için  teşekkür ederim:)

Mutluluk Neydi Ki?

Geceydi. İstanbul'da turkuaz evdeydik.  Uyku zamanıydı.  Yatakta Ege ve Ekin'in ortasındaydım. Seçtikleri kitapları okumaktaydım. Ekin'in başı usulca omuzuma düştü. Ekincim masalları dinlerken uyuyuvermişti. 

Ege de uyku mahmurluğu  içerisindeydi.  Ekin'i yatağına yatırdım. Sonra pencereden dışarıya baktım. 

- Egecim,  az önce aydınlıktı. Şimdi ise karanlık. Sonra gene aydınlık olacak... Ve gündüzü gece kovalayacak.  Acayip değil mi? Bu durum sana da tuhaf gelmiyor mu? dedim.

Tatlı tatlı gülümsedi. 

- Babanne sana bunun masalını anlatayım ister misin, dedi. Şaşırdım. 

-Çok sevinirim, dedim.

Anlatmaya başladı.  Anladım. Bu benim Ege'ye anlattığım şahane bir masaldı. 

-Egecim, o kadar güzel anlatıyorsun ki, seni özlediğimde dinlemek isterim. Videoya çeksem, ne dersin? diye sordum.

-Olur, dedi. 

Daha önce babannesinden bir kaç kez dinlediği bu masalı, tam yeri geldiğinde, 

icap ettiği gibi, usulünce anlattı ya...

Nasıl söylesem size...  Mutluluk neydi ki? Yeminle, ayağım yerden kesildi. 

Sevinçten uçtum uçtum! 

Ege ve Ekin'e baktım. Şükrettim. 

Babanne olmak ne şahane bir şeydi!