Arşivdeki fotoğrafları tararken,
Ekin'in iki yıl önce hazırladığı yukarıdaki kartına denk geldim.
"Seni çok özledim
babanne
başka birgün
sana gelicem
hoşçakal
ekin"
diye yazmış.
Kartın ön yüzünde ise hem resim yapmış hem de "ekin'den babanneye" diye karalamış:)
Yoğun iş akışım içinde, yüreğimi nasıl yumuşattı anlatamam.
Adı Ekin ya...
O kadar tatlı bir çocuk ki, sıcacık, sevecen, gönül çelmeyi beceren.
Sevgi ekti içime.
Gülümsetti.
Canım Ekincim,
Çok yaşa sen e mi?
