Ege Ve Galatasaray Ruhu

Ege,Türkiye'deyken mahalle arasındaki yeşil sahalardan birinde futbol oynayan çocukları görünce, daldık sahaya... Ege'nin amcası Cihan, çocuklara birlikte oynamayı teklif etti. Çocuklar hemen kabul ettiler. Hatta Ege'ye abilik yaptılar. Kimi zaman Ege kaleye geçti.  Çok iyi yürekli çocuklardı. Ege zarar görmesin diye dikkatli şut attılar.

Akşama doğru Ege ve küçük oğlum Cihan'la arkadaşım Oya'ya uğradık. Yaklaşık on kişi falandık. Bir ara muhabbet gene futboldan açıldı. Ege konuşulanları ilgiyle dinliyordu. Bizim ailede herkes Galatasaraylıdır. O akşam aramızda iki kişi Fenerli, geri kalan Galatasaraylıydı. Allah! Her ağızdan abartılı taraftar lakırtıları havada uçuşuyor. Çılgın taraftar Galatasaraylılık ruhu ortalığı nasıl sardı sarmaladı anlatamam...

Ege bayıldı bu muhabbetlere... Bi ona bakıyor bi diğerine... Derken... Oya, Ege'ye döndü:

-Biliyor musun Egecim, ben doğduğumdan beri Galatasaraylıyım, dedi.

Ege durur mu? Coşkuyla:

-Ben annemin karnından beri Galatasaraylıyım! dedi.

Hahha! Bu cevaba herkes güldü tabii... Fenerliler bile güldü vallahi:D