Ege'nin İlk Dişi Düştü:)

Ege'nin dişi  nazlı nazlı sallanıyordu. Ve dün gece Seda'dan  haber geldi. "Ege'nin dişi düştü." 

Geceydi. Hemen diş perisine mektup yazdım. Ege ile aynı coğrafyada değiliz ama ne gam! Yazdığım mektubu yastığın altına bıraktım.

Sabah bir baktım ki o ne? Diş Perisi hediye bırakmamış mı, hem Ege'ye hem Ekin'e:)

Bu kendi kendime oyunum elbette. Ege ve Ekin taaa Amsterdam'da... Babanne Türkiye'de...

Olsun. Bu fotoğraflar ve yazım dursun Babanne Sarhoşluğu'nda. Şimdi bilmeseler de okurlar büyüdüklerinde. 

İki oyuncak aldım. İhtiyacı olan iki çocuğa verdim. Sadece sevinmek değil sevindirmek de çok mühim. Ege'ye  böyleyken böyle diye anlattım. Sevindi. "İyi yapmışsın babanne" dedi.

Sonra diğer ülkelerde Diş Perisi var mı diye araştırdım.

Mesela Afganistan'da diş fare deliğine koyup,  "Eski dişimi al bana yeni dişimi getir" diye not bırakılırmış.

Amerika'da diş yastığın altına konur, sabah para bulurlarmış.

Endonezya'da dişler omuzdan arkaya atılırmış. Düz atarsan düz, yan atarsan çarpık çıkacağına inanılırmış.

Güney Afrika'da odasındaki terliğin içine bırakılırmış, Sabah para, şekerleme bulunurmuş.

Şili'de dişlerini altın ya da gümüşle kaplatıp, kolye yaparlarmış.

Coğrafyalar değişse bile,  insan davranışlarının müşterekliği büyülüyor beni.  Diş Perisi var mı yok mu düşünmekten ziyade, dişini yastığının altına koyan çocuğun dişinin yerine küçük harçlık, hediye, şekerleme bulması çocuğun hayal gücünü besler diye düşünüyorum.

Ayrıca, çocuğun  anne babası dışında,  birilerinin,  aile büyüklerinin, mesela  benim gibi hayalci bir babannesinin  kendi gelişimini takip ediyor olması çocuğun kendisini iyi hissetireceğini hayal ediyorum.  Hayalle gerçek arası zihin egzersizleri ve kendisini düşünen insanların varlığı çocuğun duygusal gelişimini besleyecektir.

Dilerim Ege'nin dişleri çok düzgün çok sağlam olsun. Sevdikleriyle birlikte , sağlık, sevinç, bereket dolu  uzun ömrü olsun. 

Diş Perisi'ne, Ege'nin babannesinin mektubunu okuyup, hediyeler getirdiğin için  teşekkür ederim:)