Ege,Türkiye'deyken mahalle arasındaki yeşil sahalardan
birinde futbol oynayan çocukları görünce, daldık sahaya... Ege'nin amcası
Cihan, çocuklara birlikte oynamayı teklif etti. Çocuklar hemen kabul ettiler.
Hatta Ege'ye abilik yaptılar. Kimi zaman Ege kaleye geçti. Çok iyi
yürekli çocuklardı. Ege zarar görmesin diye dikkatli şut attılar.
Akşama doğru
Ege ve küçük oğlum Cihan'la arkadaşım Oya'ya uğradık. Yaklaşık on kişi
falandık. Bir ara muhabbet gene futboldan açıldı. Ege konuşulanları ilgiyle
dinliyordu. Bizim ailede herkes Galatasaraylıdır. O akşam aramızda iki
kişi Fenerli, geri kalan Galatasaraylıydı. Allah! Her ağızdan abartılı taraftar
lakırtıları havada uçuşuyor. Çılgın taraftar Galatasaraylılık ruhu ortalığı
nasıl sardı sarmaladı anlatamam...
Ege bayıldı bu
muhabbetlere... Bi ona bakıyor bi diğerine... Derken... Oya, Ege'ye döndü:
-Biliyor musun
Egecim, ben doğduğumdan beri Galatasaraylıyım, dedi.
Ege durur mu?
Coşkuyla:
-Ben annemin
karnından beri Galatasaraylıyım! dedi.
Hahha! Bu
cevaba herkes güldü tabii... Fenerliler bile güldü vallahi:D
Şahanesin Vildan cığım
YanıtlaSilSağol Şerazcım.
SilEeeee kimin torunu.....
YanıtlaSilDedesinin demeliyim... Bizim evin en fanatik Galatasaraylısı Ege ve Ekin'in dedesi. Bu muhabbet esnasında yanımızda yoktu. Lakin sonra Ege'nin söylediğini dedesine anlatınca, çok mutlu oldu:)
SilHe hee, o Fenerli ben oluyorum, bu cevaba şapka çıkarılır vallahi! :))
YanıtlaSilÇocukluk ne şahane değil mi? Yüreğinden geleni hoop diye söyleyivermek:)
SilEvettt ya sus kaldım. tatlı ege şaşırt bizi emi.
YanıtlaSilKeşke daha fazla bir arada olabilsek di mi Oya? Torunlarımızla geçirdiğimiz zamanlar çok kıymetli.
Sil